28 April, Vung Tao

Vanmorgen om 9h30 moest ik klaarstaan bij het reisburo voor de bustocht naar Vung Tao. Dus op tijd ontbeten en daar lopend via het central park naar toegelopen. Om 9h45 kwam een motortfietstaxi mijn ophalen om naar het busje te gaan. Helm op en met rugzak achterop voor een rit van 10 minuten naar de plek waar het minibusje stond te wachten.
De rit was ontstuimig. De chauffeur haalde aan alle kanten bussen, auto’s en motorfietsen in. Wild maar wel berekendend. 2 uur later was ik bij het bus station in Vung Tao. Ter plekke meteen geinformeerd naar nachtbussen naar Nha Trang voor morgenavond. Die waren er en voor een veel lagere prijs dan in HCM City. Meteen geboekt en verder per taxi naar de buurt waar ik een hotel had uitgezocht. Daar aangekomen zag ik dat er heel veel meer kleine hotelletjes en pensionnetjes kamers aanboden dan op het internet stond. Bij wat navraag heb ik een eenvoudige kamer met een mooi balkon met uitzicht op de boulevard en op zee. Niet lang nagedacht en eerdere plannen laten schieten.
Na een maaltijd in de straat genuttigd te hebben ben ik naar het strand getogen. Ontzettend druk met veel strandstoelen te huur tot 18 pm. Ik zat naast de oppasser die wel op m’n spullen wilde passen als ik even ging zwemmen. Het zeewater voelde gewoon warm aan, je loopt er dan ook zo in. Een uurtje of 3 heb ik wel zitten kijken en ik denk dat het echt iets voor Dory zou zijn geweest. Een beetje tussen Phuket en Natal Brazilie in. De grote drukte en gezelligheid wordt ook wel veroorzaakt door de seizoensdrukte…… wellicht is het de rest van het jaar beduidend rustiger. Overigens zie ik in de buurt waar ik zit vrijwel geen westerse toeristen. Heel anders dan HCMCity dus.
Het eten is makkelijke en eenvoudig…… ook gezellig. Ik ben aan een lege tafel gaan zitten waar kort daarna een Vietnamese meubelmaker met 3 vrienden kwam zitten. Ik had toen net het eten voor me staan dat ik aan een andere tafel had gezien en de ober gevraagd met hetzefde te geven. Toen ze weg gingen was ik nog aan de koffie en bij het afrekenen bleek dat zij mijn hele maaltijd voor mij hadden betaald. Na een strandwandeling in het donker (nog steeds gierend druk op het strand) en een poosje sterrenkijken vanuit een strandstoel kwam ik hem weer tegen met zijn zoontje en heb ik hem bedankt.
Toch nog maar een flinke bak ijskoffie genomen die ik bij dit schrijven zit te nuttigen. De koffie is hier uitermate lekker en vaak heel erg sterk. Het schijnt dan Vietnam een grote koffie exporteur is.
De Jet lag ben ik geloof ik al aardig voorbij. Morgenochtend proberen vroeg op te staan om de zonsopgang te zien… zou wel leuk zijn vanaf het balkon.
Of ik morgen een reisverslag maak weet ik nog niet Ik slaap dan in de nachtbus naar Nha Tran