24 Mei, Wuxizhen, excursie naar Shi Niu Zai,

Bij de vraag naar ontbijtgelegenheden om 8h30 verwees de receptionist me naar een supermartktje op de hoek van het volgende blok. Tijdens het eten van het broodje zag ik aan de overkant de zondagmarkt waarover Fang me al had verteld. Daar liep ik een beetje rond te kijken naar wat er aan kleren en weet ik niet allemaal verkocht werd. Een bakfietskeuken even goed bekeken en daar een wrap besteld. In het pannenkoekje ging welgeteld 1 blaadje sla. Ik bevind me echt in een deel van de wereld waar de tijd geen rol speelt. Fang heeft daar nog nooit een buitenlander gezien in haar hele leven. Dat betekende uiteraard dat ik een bezienswaardigheid was. Om 8h50 werd ik gebeld dat ze er waren en 15 seconden later stopte de auto voor mijn voeten. Ik kon voor insstappen naast pa die reed. Achterin zat ma en Fang met haar man baby Easin.
De weg voerde langs vele dorpjes en zelfs een stad (Yanping?) we moesten op de grens van de provincies Hunan en Jianxi zijn. (Bijna halverwege Nanchang). Zondag gaat natuurlijk iedereen op weg naar een bijzondere plek end at was op de parkeerplaats te merken. Na 45 lopen zoeken uiteindelijk een plek gevonden. Daarna naar de kassa voor de entrée van de bergwandeling. Vanuit de verte is al te zien dat de grote attractie de hangbrug tussen twee heuveltoppen is. Het is mogelijk om daar te komen via een kabelbaan maar sportiever is om het wandelpad te nemen. Dat deden we uiteraard en dat was maar goed ook want het was best gezellig op die trappen. De afstand leek groot maar vel reusachtig mee. Ik denk dat we binnen een uur bij de hangbrug waren. De hoogte is ca 500 meter. Bijna iedereen ging lopen en bijna niemand met de kabelbaan. Er waren ook maar 2 kabines. Als de ene omhoog ging ging de andere naar beneden.
De hangbrug was de grote attractive. Toen ik er eenmaal opstond zag ik dat over een lengte van ca 100 meter de planken waren vervangen door glasplaten. Dat is toch wel even schrikken, zelfs voor een stoere vent als ik. Uiteraard een prachtig uitzicht maar het was wel de bedoeling dat we doorliepen. Terug kon zeker niet…..eenrichtingsverkeer. Direct na de brug was de batterij van m’n camera op…. vervelend.
De wandeltocht terug was ook mooi, dor een vallei met stroompje met watevalletjes. Pa liep voorop met de baby. Hij wilde alleen maar lopen zodat de baby beneden even kon slapen terwijl wij genoten van de uitzichten en tijd namen voor foto’s.
Op de terugweg kwam Fang op het idee om in de grote stad een kopje koffie te gaan drinken. Gezelli en ik was daar best aan toe. Wat vruchtjes en stukjes kip erbij. Daarna nog even door een gevallen helden park gelopen met graven in de periode 1926-1931….. oorlog en omstandigheden zijn mij onbekend. Was prachtig onderhouden. Chinezen hebben wel wat met graven. Die vind je overall in China, gewoon op het platteland en meestal goed onderhouden. Het schijnt dat de regering die niet zomaar laat ruimen voor infrastructurele werken. Daar gaat wat correspondentie overheen. Op de rit verder gecommuniceerd met Jasmine over mijn reis naar Xuchang morgen…… een dag eerder dan oorspronkelijk gepland. Morgen 14h00 op de trein
Bijna thuis aangekomen gingen we net buiten Wuxizhen lunchen. Het restaurant stond aan de hoofdweg naast een klein straatje waarvan Fang zei dat ze er geboren en getogen was ….. tot haar 10e. De maaltijd betond uit kip (scharrelde een half uur voor hij was opgediend nog), diep doorgebakken rieviervisjes, spicy slang en gebakken stukjes varken. Dit tesamet met 2 groenteschotels.
Omdat m’n linkeroog erg gerriteerd is hebben we bij een apotheek een flesje druppels gehaald en wat pillen omdat er een jeukerig gevoel bij was. Prijs 22 RMB…… (3 EUR).
Ik werd bij het hotel afgezet zodat ik kon gaan slapen. Na een half uurtje belde Fang dat ik morgenochtend om 6h10 klaar moest staan voor een bezoek aan Junshan Eiland. Na onderhandelingen werd het 7h10.