9 Mei, Ha Long Bay (2)

De nacht was nogal rumoerig. Na middernacht brak een geweldig onweer los met bliksem en donderslagen, (1 per 5 seconden) . dat hield een kwartier aan en ging gepaard met erg zware regen. Een uurtje later nog een keer. Om 3 uur werd ik weer wakker van de ca 35 jarigen Colombiaan in de hut naast mij die naar later bleek de ca 45 jarige vrouw van het Canadese stel dat “geen relatie” had lag te wippen.
Na het ontbijt gingen we de tenderboot weer in en naar een parelboerderij. Was wel aardig om te zien hoe ze oesters kweken en ontleden.
Bij terugkomst bij de boot werd de groep opgedeeld. Sommigen hadden een 2 daagse excursie en moesten dus al weer terug, waaronder de 7 volgetatoueerde engelse meiden. De rest ging met de boot verder door een onvoorstelbaar mooi landschap van eilandjes in de oceaan. Google rustig op plaatjes in google van Halong Bay. Het was een continue genieten van het landschap en ik heb wel een paar honderd foto’s gemaakt die ik later zal uitfilteren en uploaden.
Onderweg stopten we nog een keer voor een fietstocht op het grootste eiland. Die excursie duurde ca een uur. We fietsten door Bergen, door een stuk oerwoud en door rijstvelden. Midden in het oerwoud belde Dory waardoor ik even moest afstappen en de anderen een voorsprong kregen. Noodgedwongen het gesprek maar kort moeten houden. We bellen elke dag tussen 6 e 6h30 ‘s morgens NL tijd. Aan het eind van de weg stopten we bij een plek waar we wat konden drinken. Daarna precies dezelfde en enige weg terug. De lengte is 3 km dus hebben we 6 km gefietst. Mijn maat fiets was er niet.
Op de boot genoten we van een lunch. Wat ik echt niet begreep is dat op de Colombiaanse Playboy na iedereen een matrasje pakte om op het zonnedek te gaan liggen doezelen. Dat kon, want het was bewolkt. Je gaat toch niet als je door het mooiste deel van de wereld vaart liggen slapen? Er geweest zijn is belangrijker dan het gezien te hebben? We voeren bijna 2 uur door het eilandenlandschap en passeerde vele drijvende parelboerderijen. Uiteindelijke bereikten we het eilandje waar een 20 tal bungalows stonden. Daar kon ik als enige uitstappen. De rest van het gezelschap had bij de booking aangegeven dat ze naar een hotel in de stad op het grootste eiland wilden gaan. Daar is wat meer te doen voor jonge lui.
De accommodatie was eenvoudig, de Elektra via een generator en internet kon ik vergeten. Vandaar dat ik geen blog kon publiceren.
Op het eiland was het gezellig leuk en halverwegen een kayaktocht begon ook de zon weer te schijnen. Dus ben ik ook nog even gaan zwemmen. Om dat we op een eiland zaten wilde ik toch geprobeerd hebben om helemaal rond het eiland te kayaken. Dat heb ik dan ook gedaan maar iedereen die ik onderweg tegenkwam had het niet gedaan en wist ook niet of het kon. Toen ik na 45 minuten onzekerheid weer in de buurt van het strandje kwam wist iedereen dat het dus kon en ik heb ze even verteld over de baaien die ze niet in moesten.
Een 78 jarige Australier moest ook nodig zijn boerenbestaan helemaal uit de doeken doen. Ik had hem geholpen in en uit de Kayak te komen want dat was voor hem niet makkelijk. Zijn levensverhaal en dat van zijn kinderen heb ik onderbroken door mijn eigen levensverhaal te gaan vertellen. Toen het muntje bij hem viel begreep hij dat hij niet ook nog het verhaal bij zijn meegenomen foto’s hoefde te gaan vertellen.
Het diner was een BBQ buffet, eenvoudig maar lekker. Vietnam is een heel echt bier land en soms is het best wel lastig om het te laten staan. Aan tafel was het gezellig en iedereen had wel zijn eigen reisverhalen……. Ik natuurlijk ook.
Rond half tien moe en voldaan gaan slapen.